Er zijn veel gelukkige mensen die niet in armoede hoefden te leven. Maar er zijn miljoenen mensen die op een bepaald moment in hun leven moeite hebben gehad om eten op tafel te krijgen of zelfs maar een dak te hebben. Armoede is zelfs in ontwikkelde economieën een realiteit. Volgens de Wereldbank leeft 10 procent van de wereldbevolking van minder dan 1,9 dollar per dag.
We hebben allemaal wel eens naast iemand gelopen die om geld vroeg op straat of in een openbare ruimte. Sommigen geven wat ze kunnen, terwijl vele anderen ervoor kiezen om ze te negeren en zonder aarzelen op hun weg verder te gaan.
In steden met miljoenen mensen, waar de kans nog groter is dat ze onopgemerkt blijven, kan het vragen om hulp veel complexer zijn. Het is precies deze onzichtbaarheid die Jonathan Kumar en René García willen verminderen via de niet-gouvernementele organisatie (NGO) Samaritan, wiens motto is ‘Loop mee, niet langs’ en een roman
Een eenvoudig maar effectief idee
“Het idee kwam bij mij op toen ik een man om geld zag vragen om een medicijn te kopen. Er ging een half uur voorbij zonder dat ook maar één persoon contact opnam. Ik besloot met hem te praten en te vragen wat zijn uitdaging was bij het krijgen van hulp van mensen. Zijn antwoord was dat hij dat niet had gedaan Look “gepast, die er niet arm genoeg uitzagen en over het algemeen niet voldeden aan het profiel van mensen die om geld vroegen”, zegt Kumar. Op dat moment besefte hij dat onzichtbaarheid een groot probleem was voor daklozen.
Het idee achter Samaritan is eenvoudig maar zeer krachtig. Er is sprake van een vooroordeel: liefdadigheid dekt vaak ondeugden zoals drugs of alcohol en niet echt dringende behoeften. “De meeste mensen die in armoede vervallen, bevinden zich in deze situatie omdat ze uit hun huis zijn gezet of omdat iemand uit hun omgeving is overleden”, voegt Kumar toe. De organisatie probeert dit vooroordeel te overwinnen door de verhalen van deze mensen te verzamelen en deze via een applicatie te laten zien aan degenen die bereid zijn om aan de telefoon samen te werken.
Wanneer u iemand benadert die deel uitmaakt van het Samaritan-programma, wordt u via een melding van de app op de hoogte gebracht van diens foto en verhaal. Via de interface kunt u geld doneren en een aanmoedigingsbericht sturen. Het programma staat al tweeënhalf jaar in de pilotstad Seattle (VS) en wordt binnenkort uitgebreid naar San Francisco, Portland, Chicago en New York.
Dit is hoe het programma werkt
Gezien de economische omstandigheden waarin hun potentiële begunstigden leven, kan niet worden gezegd dat zij over een mobiele telefoon beschikken om toegang te krijgen tot het programma.
Bluetooth-technologie is alles wat Samaritan nodig heeft om zijn idee te verwezenlijken, via een halsband met chip en een batterij die niet langer dan een maand meegaat. Het apparaat zendt voortdurend een signaal uit, zodat de telefoon van degenen die de app hebben, deze kan herkennen. In het Engels wordt deze technologie een “beacon” genoemd. Daarom worden deelnemers “beaconholders” (“gebruikers van beacon” in het Spaans) genoemd.
De technologie en toepassing van het programma zijn afhankelijk van de Salvadoraan René García, medeoprichter en hoofd technologie van de organisatie, wiens langetermijndoel, volgens ECLAC, is om uit te breiden naar Latijns-Amerika, waar 32,2% van de bevolking in armoede leeft. . “De sociale impact die het kan hebben en de manier waarop het in El Salvador kan worden geïmplementeerd, trekt mijn aandacht”, legt hij als voorbeeld uit. Niettemin is hij zich ervan bewust dat de implementatie en het succes van de toepassing buiten de VS van tal van factoren afhankelijk is.
Garcia zegt dat een van de obstakels de betalingsverwerkingsplatforms zijn. Als Samaritanen in El Salvador zouden werken, zouden de donaties eerst via de Verenigde Staten stromen, waardoor de bedrijfskosten zouden stijgen. Een ander obstakel is de penetratie van technologie, gebruiksgewoonten en koopkracht van Latijns-Amerikaanse landen. Om te beginnen hebben minder mensen mobiele telefoons of zelfs geld om te doneren. Bovendien is het hebben van een telefoon op straat riskant vanwege de onveiligheid.
Ga vooruit
Volgens Jonathan Kumar ontving een Beacon-houder gemiddeld $ 40 per maand. Gezien de kosten van levensonderhoud in de VS is dit niet genoeg. Dat is echter beter dan niets. Hoe krijgen begunstigden toegang tot hun geld? Het zijn de adviseurs van het Samaritan-geallieerde sociale netwerk die bepalen hoe het geld wordt besteed. Het kan bijvoorbeeld gaan om het kopen van boodschappen of het betalen van een servicebon. Omdat de batterij van de halsband niet langer dan een maand meegaat, moeten begunstigden regelmatig hun adviseur bezoeken om een nieuwe te verkrijgen.
Patricia Dehart is een van de gebruikers van dit project die plotseling dakloos werd door een gezinssituatie. ‘Samaritan heeft mij in staat gesteld middelen in te zamelen voor dingen die noodzakelijk zijn, maar die niet altijd als essentieel worden beschouwd’, zegt hij. Een knipbeurt is een goed voorbeeld. Als iemand zichzelf wil ontwikkelen is de persoonlijke uitstraling belangrijk en kun je jezelf beter in de handen van een styliste leggen.
“Ik kon een baan vinden en gebruikte het geld voor wat input. Het moeilijkste was dat ik geen onmiddellijk inkomen had. Ik had vooral geen tijd om naar instanties te gaan die eten, douches en wasgoed aanbieden”, voegt hij eraan toe. Maar zijn ambities zijn groter en hij denkt niet alleen aan zijn basisbehoeften: “Ik heb (het geld) gebruikt om een laptop te kopen, mijn tool om deel te nemen aan een online FullStack JavaScript-programma waarvoor ik een beurs heb gewonnen”, zegt ze zegt trots. .
Een klein zandkorreltje
De impact die Samaritan heeft gehad is aanzienlijk. De pilot had 500 gebruikers, maar zal binnenkort 1.500 gebruikers toevoegen dankzij de uitbreiding naar andere steden in de Verenigde Staten.
Bovendien lost het het probleem van de anonimiteit op, dat aan de basis ligt van het onbegrip en de vooroordelen van veel mensen. Alsof dat nog niet genoeg is, geeft het ons de essentie terug van wat het betekent om in de samenleving te leven en anderen te helpen, ook al is dat anoniem.
“Ik hou ervan om de vooruitgang te zien van de mensen die ik help. Het geeft voldoening om te weten hoe ze vooruitgaan in hun leven en dat ze hun begeleiders blijven zien”, zegt Rogers Weed, die de afgelopen twee jaar een deel van zijn geld heeft gedoneerd. In totaal heeft hij $251 gedoneerd aan de begunstigden van Samaritan, waardoor het onlangs mogelijk werd gemaakt om de begunstigden te volgen.
Degenen die de applicatie installeren, kunnen ook aanmoedigingsberichten sturen. Het is een ideale optie voor donateurs als Weed, die er gebruik van maakten ter gelegenheid van de bijdragen die hij de afgelopen drie maanden heeft gedaan. Hij vertelt heel opgewonden dat hij ook zijn eerste antwoord heeft gekregen. Bent u extravert en wilt u zich graag voorstellen en met de begunstigde spreken, dan kan dat ook.
Het gebruik van technologie om de wereld te verbeteren is wat Samaritan zo bijzonder maakt in onze sectie Technologie voor veranderingeen platform waarop Digitale trends in het Spaans En Digitale trends Technologische projecten en ideeën die goed doen en positieve veranderingen in de samenleving teweegbrengen vallen op. Kumar en García slaagden erin hun doel te bereiken: ‘met en niet langszij’ lopen. Onzichtbaarheid en vooroordelen worden bestreden om plaats te maken voor de solidariteit die deze planeet steeds vaker nodig heeft.
